Публикация была переведена автоматически. Исходный язык: Казахский
Сумаляк - весеннее лакомство Навруза, вкусное и полезное блюдо, которое восстанавливает силы и дарит бодрость, утраченную за зиму. Сумаляк

имеет многовековую историю и занимает почетное место на богатом дастархане Навруза. Существует несколько версий о том, что означает само слово «сумаляк» («сумалак», «суманак», «сумелек»). «Сума» - в древнетюрском словаре трактуется как «запаренная для солода пшеница/ячмень», а «лакс» - «пшеничная мука». По другой версии, название блюда означает «30 ангелов» и придумала его бедная женщина, которой, по легенде, помогли его приготовить сами ангелы.
На сегодняшний день доподлинно не известно, когда и кем было впервые приготовлено это удивительное ритуальное блюдо, основой для которого служат проращенные зерна пшеницы. Тем не менее, каждый год в двадцатых числах марта во всех районах Узбекистана можно наблюдать огромных размеров котлы, вокруг которых весь день и всю ночь не смолкают звуки веселья и танцев - это "Сумаляк сайли" ("Праздник сумаляка"), который призывает людей к дружбе, братству и сотрудничеству.

Процесс приготовления сумаляка - интересный ритуал, во время которого не только готовится обрядовое лакомство, но и воспитывается чувство взаимопомощи и единства. Традиционно в это время начиналась закладка в почву зерен пшеницы, часть из которых люди приберегали для приготовления главного блюда Навруза - сумаляка. И каждая семья вкладывала свою долю в общий котел, принося горсть проросших зерен туда, где люди вместе готовили сумаляк.
Перемолов и отжав проросшие зерна пшеницы, получают белую жидкость, которая впоследствии будет смешана в кипящем масле с мукой. Но до того как налить масло в казан, на дно кладут небольшие камешки, собирать которые традиционно поручают детям. Камни не позволят подгореть сумаляку, а также создадут оптимальный температурный режим. Впрочем, у них есть еще и мистическое назначение. Так, человек, которому попал при раздаче сумаляка камешек из котла, может загадать желание и оставить этот камень как талисман.

В процессе приготовления сумаляк необходимо непрестанно помешивать большой шумовкой, напоминающей лопату. Как правило, этим занимаются женщины, но мужчинам также не возбраняется прикоснуться к действу. Основное условие состоит в том, что, мешая сумаляк, человек должен освобождаться от недобрых мыслей. Мешать вязкую массу на протяжении 24 часов довольно трудно, поэтому в приготовлении блюда участвует довольно большое количество человек, сменяющих друг друга у котла. Этим и объясняется традиция готовить сумаляк всей махаллей или улицей.
Помимо обычая класть в казан камешки, есть еще несколько, делающих этот процесс веселым и увлекательным. Один из них заключается в толковании рисунка, образующегося под крышкой казана на поверхности сумаляка после того, как огонь гасится, и он в одиночестве дозревает. Каким бы ни был рисунок, его толкуют обычно в позитивном ключе.
Но самой удивительной кажется легенда о бедной женщине, жившей в маленьком поселке на берегу реки Джейхун. Муж ее погиб, оставив бедной

женщине семерых детей. В один особо неурожайный год запасов еды семье не хватило на всю зиму, и они были вынуждены голодать. Маленькие дети были не в состоянии понять, почему мать их не кормит, и с плачем просили дать им покушать.Больно и горестно было женщине наблюдать, как ее дети день ото дня слабеют от голода. Когда же дети совсем обессилели и не могли даже встать, бедная женщина, чтобы хоть как-то облегчить им страдания, сказала, что как раз собирается приготовить что-нибудь вкусное. Затем она достала самый большой казан, что у них был, налила в него воды и выкопала в сарае немного проросшей пшеницы, которую также отправила в казан, - больше класть было нечего. Принявшись помешивать варево, она улыбалась детям и приговаривала, что еда варится очень вкусная, и вот-вот можно будет садиться за стол. Когда же кто-либо из детей спрашивал ее, долго ли осталось ждать, она говорила, что осталось добавить еще немного мяса и хорошенько его проварить. Говоря это, она бросала в котел камушки, чтобы дети думали, что это мясо, и продолжали ждать и бороться. Так продолжалось весь день и всю ночь, а под утро она уснула на несколько минут. Когда же она проснулась и открыла казан, он был до краев наполнен теплой коричневой массой, на поверхности которой просматривались странные узоры,

напоминающие крылья. Поняла бедная женщина, что пока она спала, в их доме побывали ангелы, и за то, что она не сдавалась и не позволила детям погаснуть, наполнили ее казан необычной пищей, дарующей силы и укрепляющей дух. Женщина покормила своих детей, а затем стала раздавать сумаляк соседям, также страдающим от голода. Вскоре все стали повторять действия женщины, и у них также получался вкусный сумаляк, которым они сразу же делились друг с другом, что позволило пережить ту голодную пору.
И в наши дни сохранился обычай раздавать соседям и знакомым сумаляк сразу после его приготовления. Существует также поверье, что если за сезон попробовать сумаляк из семи котлов, обретешь счастье. А тот факт, что осуществить это удается большинству людей, говорит о том, что люди продолжают, как и прежде, охотно делиться с ближним тем, что у них есть - делиться счастьем жить, видеть своих близких, радоваться новой весне и Наврузу (Новому дню).
Сумаляк-наурыздың көктемгі нәзіктігі, дәмді және пайдалы тағам, ол күш-қуатын қалпына келтіреді және қыста жоғалған күш береді. Сумаляк

ғасырлар бойы тарихы бар және бай дастархан наурызында құрметті орын алады. "Сумалак" ("сумалак", "суманак", "сумелек") сөзінің өзі нені білдіретіні туралы бірнеше нұсқа бар. "Сума" - ежелгі түрік сөздігінде" уыт үшін буға пісірілген бидай/арпа", ал" лакс " - "бидай ұны" деп түсіндіріледі. Басқа нұсқа бойынша, тағамның атауы "30 періште" дегенді білдіреді және оны аңыз бойынша періштелердің өздері дайындауға көмектескен кедей әйел ойлап тапты.
Бүгінгі күнге дейін бұл таңғажайып ғұрыптық тағамның қашан және кім алғаш рет дайындалғаны белгілі емес, оның негізі өнген бидай дәндері болып табылады. Дегенмен, жыл сайын наурыздың жиырмасыншы күндері Өзбекстанның барлық аудандарында үлкен көлемдегі қазандықтарды байқауға болады, олардың айналасында көңілді және би дыбыстары күні бойы және түні бойы үнсіз қалмайды - бұл адамдарды достыққа, бауырластыққа және ынтымақтастыққа шақыратын "сумаляк сайли" ("сумаляк мерекесі").

Сумалякты дайындау процесі-бұл қызықты рәсім, оның барысында салттық нәзіктік дайындалып қана қоймай, өзара көмек пен бірлік сезімі де тәрбиеленеді. Дәстүр бойынша, осы уақытта топыраққа бидай дәндерін төсеу басталды, оның бір бөлігін адамдар Навруздың негізгі тағамы - сумалакты дайындау үшін сақтады. Әр отбасы ортақ қазандыққа өз үлесін қосып, адамдар бірге сумаляк дайындаған жерге бір уыс дәнді дақылдар әкелді.
Бидай дәндерін ұнтақтап, сығып алғаннан кейін ақ сұйықтық алынады, ол кейіннен қайнаған майға ұнмен араласады. Бірақ майды қазанға құймас бұрын, түбіне кішкене қиыршық тастар қойылады, оларды жинау дәстүрлі түрде балаларға жүктеледі. Тастар сумаляктың күйіп кетуіне жол бермейді, сонымен қатар оңтайлы температура режимін жасайды. Алайда олардың мистикалық мақсаты да бар. Сонымен, сумалякты қазаннан малтатас таратқан адам тілек білдіріп, бұл тасты бойтұмар ретінде қалдыра алады.

Пісіру кезінде сумалякты күрекке ұқсайтын үлкен саңылаулы қасықпен үздіксіз араластыру керек. Әдетте, әйелдер мұны жасайды, бірақ ер адамдарға да әрекетке қол тигізуге тыйым салынбайды. Негізгі шарт-сумалякқа кедергі келтіре отырып, адам жағымсыз ойлардан босатылуы керек. Тұтқыр массаны 24 сағат бойы араластыру өте қиын, сондықтан қазандықта бір-бірін алмастыратын адамдардың саны өте көп. Бұл сумалякты бүкіл махалламен немесе көшемен пісіру дәстүрін түсіндіреді.
Қазанға малтатас салу әдетінен басқа, бұл процесті көңілді және қызықты ететін тағы бірнеше нәрсе бар. Олардың бірі-от сөнгеннен кейін сумаляк бетіндегі қазан қақпағының астында пайда болған үлгіні түсіндіру және ол жалғыз піседі. Қандай сурет болмасын, ол әдетте оң мағынада түсіндіріледі.
Бірақ ең таңқаларлығы-Джейхун өзенінің жағасындағы кішкентай ауылда тұратын кедей әйел туралы аңыз. Күйеуі оны кедей етіп тастап қайтыс болды

жеті баланың әйелі. Бір ерекше нашар жылы отбасында азық-түлік қоры қыс бойы жеткіліксіз болды және олар аштыққа мәжбүр болды. Кішкентай балалар анасының оларды неге тамақтандырмайтынын түсіне алмады және жылап оларға тамақ беруін өтінді.Әйел балаларының күн сайын аштықтан әлсірегенін көру ауыр және қайғылы болды. Балалар әбден шаршап, тіпті тұра алмаған кезде, кедей әйел олардың қайғы-қасіретін жеңілдету үшін, ол жай ғана дәмді нәрсе дайындайтынын айтты. Содан кейін ол қолындағы ең үлкен қазанды алып, оған су құйып, сарайда аздап өскен бидайды қазып алды, оны қазанға да жіберді - бұдан артық ештеңе қалмады. Қайнатуды араластыра бастағаннан кейін, ол балаларға күлімсіреп, тамақ өте дәмді қайнатылып жатыр және үстелге отыруға болады деп айтты. Балалардың кез-келгені одан ұзақ күту керек пе деп сұрағанда, ол тағы біраз ет қосып, оны жақсылап қайнату керек екенін айтты. Осыны айта отырып, ол балалар ет деп ойлауы үшін қазанға малтатас лақтырып, күтіп, күресуді жалғастырды. Бұл күні бойы және түні бойы жалғасты, ал таңертең ол бірнеше минут ұйықтады. Ол оянып, қазанды ашқанда, ол бетіне оғаш өрнектер көрінетін жылы қоңыр массаға толы болды,

қанаттарға ұқсайды. Кедей әйел ұйықтап жатқанда, періштелер олардың үйіне барғанын түсінді және ол бас тартпағаны және балалардың сөнуіне жол бермегені үшін қазанды күш беретін және рухты нығайтатын ерекше тағаммен толтырды. Әйел балаларын тамақтандырды, содан кейін аштықтан зардап шегетін көршілеріне сумаляк тарата бастады. Көп ұзамай барлығы әйелдің әрекеттерін қайталай бастады, сонымен қатар олар бірден бір-бірімен бөлісетін дәмді сумаляк алды, бұл аштық кезеңінен аман қалуға мүмкіндік берді.
Бұл күндері көршілер мен таныстарға сумалякты дайындағаннан кейін бірден тарату дәстүрі сақталған. Сондай-ақ, егер сіз бір маусымда жеті қазандықтан сумалякты сынап көрсеңіз, сіз бақыт табасыз деген сенім бар. Мұны көптеген адамдар жүзеге асыра алатындығы, адамдар бұрынғыдай жақын адамдарымен бөлісуді жалғастырады - өмір сүру бақытымен бөлісу, жақындарын көру, жаңа көктем мен наурызға (Жаңа күн) қуану.