Бұл жазба автоматты түрде аударылған. Бастапқы тіл: Орысша
Әлеуметтік желідегі бір хабарлама өмірді өзгерте алады. Бұған Токиодан келген Масато Нагахиро тап болды.
Масато бүкіл өмірін төсекте өткізді. Ол бір жасында дәрігерлер жұлын-бұлшықет атрофиясы диагнозын қойды. Бұл бұлшықеттерге әсер ететін генетикалық ауру. Нагахиро күнделікті тапсырмаларды өзі орындай алмады, тіпті жүре алмады. Ол кешкі мектепті сырттай бітіріп, байланыс университетіне оқуға түсті. Бірақ кейінірек оқудан шығып, оқуға деген қызығушылығын жоғалтты. Масато өзінің болашағы туралы алаңдады: ол оған мұңды және болашағы жоқ болып көрінді. Денсаулық жұмыс табуға немесе кем дегенде қосымша жұмыс табуға мүмкіндік бермеді. Жас жігіт одан әрі өмір сүруге деген құлшынысын жоғалтады деп ойлады.
Масато әлеуметтік желідегі бір жазбаға тап болған кезде бәрі өзгерді. OryLab компаниясы "DAWN" мейрамханасына Робот-Аватар ұшқыштарын іздеді. Нагахиро сол сәтте өз ойларын есіне алады: "роботтары бар Кафе — қызықты естіледі. Мүмкін мен сол жерде жұмыс істей аламын, өйткені басқару қашықтықтан басқарылады. Бірдеңе дұрыс болмаса да, бәрі жақсы. Байқап көру керек!».
Масато 2018 жылы кафенің алғашқы қызметкерлерінің бірі болды. Ол клиенттерге қызмет көрсету бойынша маман болды. Оның міндеті — даяшы роботты қашықтан басқару. Онымен бірге кафеде ұшқыштарымен бірге тағы бірнеше робот жұмыс істейді. Бұл да денсаулық пен қозғалыс проблемалары бар адамдар. Бірақ роботтандырудың арқасында олар енді толыққанды жұмыс жасай алады. Қазіргі уақытта Жапонияда және одан тыс жерлерде 90-ға жуық робот-Аватар ұшқыштары бар екені белгілі.
1 қыркүйек, Токионың Нихонбаси ауданындағы "Таң" мейрамханасы. Терезенің сыртында тайфун өршіп тұр, бірақ мекеме әлі де клиенттерге толы. Масато роботты үйден басқарады, қонақтарға тамақ жеткізеді және ұсынады. Ол басқаруды оңай меңгергенін, соның ішінде компьютерді бақылайтын көз қозғалысы арқылы екенін атап өтті.
Міне, Масато тағы бір тапсырыс береді. Ата-аналар баласымен бірге үстел басында отырады. Миниатюралық робот ересектерге арналған кофе мен балаға алма шырынын ұсынады. Әзілмен сұрайды: "сіз үй тапсырмасын орындадыңыз ба?».
Шетелдіктер мейрамханаға жиі келеді-Масато олармен бірге ағылшын тілін қолданады. Оның көңілді қарым-қатынас тәсілі келушілерді қызықтырады. Сондықтан, Робот-аватарлар мен қонақтар арасында кейде әр түрлі тақырыптағы әңгімелерді естуге болады.
Бірақ бұл әрдайым бола бермейді. Бұрын Нагахиро тек отбасы мүшелерімен және қамқоршыларымен сөйлескен. Сондықтан басқа адамдармен жұмыс істеу қиын болды. "Басында қатты уайымдадым. Мен терлеп дымқыл болдым", - деп есіне алады ол. Мұнда тәжірибелі ұшқыштардың қолдауы көмектесті. Уақыт өте келе Масато өзіне сенімді бола бастады.
Масато бір кездері трахеотомиядан өтіп, респираторды қолданады. Осы тамызда ол жасанды тыныс алуды қажет ететін адамдар үшін кездесуге қатысты. Кездесу тақырыбы — "Тәуелсіздік". Нагахиро бұл сөздің ол үшін нені білдіретінін айтты. "Бұл сіздің өміріңізде сізді қолдайтын достардың пайда болуы және өзіңізді бір бөлігі ретінде сезінетін орын жасау". Нагахироның жеке дамуын оның жақындары да атап өтті. Ол өзін-өзі басқара бастады және енді өз шешімдерін сенімді түрде қабылдай алады.
Масато әлемі технология мен жаңа достардың арқасында кеңейді. Ол өзінің "a robot girl changes my life as a bedridden boy" атты компьютерлік ойынын жасады [Робот қыз төсекке таңылған өмірімді өзгертеді-ағылш.]. Сюжеттің негізі ретінде ол кафені, өзін және басқа ұшқыштарды алды. Ойын әзірленді және сатылымға шығарылды. Масато ешқашан спорттық ойындар ойнай аламын деп ойлаған емес. Бірақ ол мұны да жасады-шынжыр Табандарды кішкентай OriHime роботына бекіту жеткілікті болды.
Бұл бұрын өмір сүргісі келмейді деп ойлаған Масато. Енді ол скрипкада ойнауды, спортпен шұғылдануды және 3D модельдеуді қалайды. Бұл ол көргісі келетін көптеген әрекеттердің кішкене бөлігі ғана. "Мен жүз жыл өмір сүрсем де, бұл маған жеткіліксіз болады", — дейді Нагахиро.
Один пост в соцсети может изменить жизнь. С этим столкнулся Масато Нагахиро из Токио.
Масато всю свою жизнь прикован к постели. Когда ему был год, врачи поставили диагноз — спинально-мышечная атрофия. Это генетическое заболевание, которое поражает мышцы. Нагахиро не мог сам выполнять повседневные задачи и даже ходить. Он заочно окончил вечернюю школу и поступил в университет коммуникаций. Но позднее отчислился, потеряв интерес к учебе. Масато беспокоился о своем будущем: оно казалось ему мрачным и лишенным каких-либо перспектив. Здоровье не позволяло найти работу или хотя бы подработку. Юноша задумывался о том, что теряет желание жить дальше.
Все изменилось, когда Масато наткнулся на один пост в соцсети. Компания OryLab искала пилотов для роботов-аватаров в ресторан «DAWN». Нагахиро вспоминает свои мысли в тот момент: «Кафе с роботами — звучит интересно. Может, я смогу там работать, ведь управление дистанционное. Даже если что-то пойдет не так — ничего страшного. Нужно пробовать!».
Масато стал одним из первых сотрудников кафе в 2018 году. Он стал специалистом по обслуживанию клиентов. Его задача — удаленное управление роботом-официантом. Вместе с ним в кафе работают еще несколько роботов со своими пилотами. Это тоже люди, испытывающие проблемы со здоровьем и передвижением. Но благодаря роботизации они теперь могут выполнять полноценную работу. Известно, что на данный момент в Японии и за ее пределами проживает около 90 пилотов роботов-аватаров.
1 сентября, ресторан «DAWN» в токийском районе Нихонбаси. За окном бушует тайфун, но заведение все равно переполнено клиентами. Масато управляет роботом из дома, разносит и подает еду гостям. Он отмечает, что легко освоился с управлением — в том числе с помощью движения глаз, которое отслеживает компьютер.
Вот Масато несет очередной заказ. За столиком сидят родители с ребенком. Миниатюрный робот подает кофе для взрослых и яблочный сок для ребенка. Шутливо спрашивает: «А вы уже сделали домашнее задание?».
Еще в ресторан часто заходят иностранцы — с ними Масато практикует свой английский. Его веселая манера общения привлекает посетителей. Поэтому между роботами-аватарами и гостями порой можно услышать беседы на самые разные темы.
Но так было не всегда. Прежде Нагахиро общался только с членами семьи и опекунами. Поэтому работать с другими людьми было непросто. «Поначалу очень волновался. Я был весь мокрый от пота», — вспоминает он. Здесь помогла поддержка более опытных коллег-пилотов. Со временем Масато становился все увереннее.
Масато однажды перенес трахеотомию и пользуется респиратором. В августе этого года он посетил встречу для людей, которым требуется искусственное дыхание. Тема встречи — «независимость». Нагахиро рассказал, что это слово значит для него. «Это появление в твоей жизни друзей, которые будут тебя поддерживать, и создание места, частью которого ты будешь себя чувствовать». Личностное развитие Нагахиро отметили и его близкие. Он стал самостоятельнее и теперь может уверенно принимать собственные решения.
Мир Масато расширился благодаря технологиям и новым друзьям. Он создал свою компьютерную игру под названием «A robot girl changes my life as a bedridden boy» [Девушка-робот меняет мою прикованную к постели жизнь — англ.]. За основу сюжета он взял кафе, себя и коллег-пилотов. Игра была разработана и выпущена в продажу. Еще Масато никогда не думал, что сможет поиграть в спортивные игры. Но у него получилось и это — достаточно было прикрепить гусеницы к небольшому роботу OriHime.
Это тот же Масато, который раньше думал, что больше не хочет жить. Теперь он хочет играть на скрипке, заниматься спортом и 3D-моделированием. И это лишь малая часть из того множества занятий, которые он хочет попробовать. «Даже если я сто лет проживу, мне этого будет недостаточно», — говорит Нагахиро.
Бөлісу
